دلنـوشته سونیــا یعقوبــی

 

عشق فقط می بخشد. عشق تجارت نیست

 

 بنابراین اصلا حساب سود و زیانی در میان نیست.

 

عشق از بخشش لذت می برد. درست همانطور که گلها از عطر افشانی لذت می برند.

 

چرا باید در هراس باشند؟ تو چرا باید در هراس باشی؟

 

به خاطر داشته باش: ترس و عشق هرگز با هم نیستند؛ نمی توانند با هم باشند.

 

هیچ همزیستی یی ممکن نیست.

 

ترس درست نقطه مقابل عشق است.

اگر سهمتان نیست اگر اندازه هم نیستید

 

اگر به هر دری می زنید و به رویتان باز نمی شود

 

اگر برای به دست آوردنش هر کاری کردید

 

و حتی گامی به سویتان برنداشت

 

خیلی آرام بکشید کنار! قبل از این که همه تان به تاراج رود!

 

خودتان را بیش از این خرج نکنید باور کنید غرور انسان مهم تر از هر چیزی ست برگردید

 

به خودتان برای خودتان دل بسوزانید و برگردید

 

به حال خوب گذشته برگردید به خنده های بی بهانه قبل!

 

باور کنید هیچ حسی بدتر از دلتنگ شدن برای خود گذشته تان نیست.

 

 

I hope you find a love but more importantly i hope you’re strong

enough to walk away from what love isn’t.

امیدوارم عشق رو پیداکنی، ولی مهمتر از اون امیدوارم به قدر کافی قوی باشی که از چیزی که عشق نیس، دور شی.

.

.

.

One of the happiest moment in life is when

you find the courage to let go of what you can not change.

یکی از شادترین لحظه‌های زندگی زمانی است که تو شجاعت این را پیدا میکنی که چیزی که نمیتونی تغییر بدی را رها کنی.

.

.

There’s a japanese legend that says your present face

is the face of the one you loved most in your past life,

it’s just a myth but I think it’s beautiful.

یه افسانه ژاپنی میگه چهره حال حاضر شما چهره‌ی کسی بوده که در زندگی قبلیتون بیشتر از همه دوستش داشتید، درسته که افسانه‌اس ولی بنظرم زیباست.

.

.

.

 

Life is a slumber of which love is the dream, and you will have lived if you have loved.

زندگی یک خواب کوتاه، که عشق رویاشه، و تو اگه عاشق باشی، زندگی کردی.

 

 

چه اشکالی دارد گاهی اعتراف کنیم که کم آورده ایم ؟!
که حالمان خوب نیست !
از درد هایمان حرف بزنیم و زخم هایمان را پنهان نکنیم !
م کنیم و دنبالِ التیام باشیم !
سدهایِ بزرگ ، یک دریچه ی تخلیه ی اضطراری دارند ،
هر زمان ، فشارِ داخلِ سد زیاد شد ، یا درصدِ گِل و لایِ آب ، بالا رفت ؛ دریچه ی خروجِ اضطراری را باز می کنند تا با تخلیه ی موادِ زائد ، سد ، دوباره زلال و آرام شود .
آدم ها هم نیاز دارند گاهی ، جایی از مسیرِ زندگیِ شان توقف کنند ، درد و فشارِ روانشان را بیرون بریزند و به آرامش برسند .
انکار ، انسان را ضعیف تر ، و روح و روان را ، زخمی تر می کند !
گاهی لازم است ضعف و غصه هایت را اِقرار کنی ،
به آرامش برسی و ، مصمم تر از همیشه ، مسیرِ خوشبختی ات را با خیالِ راحت و آسوده ، طی کنی .
برایِ قوی ماندن ، لازم است گاهی هم ضعیف باشی !
یادت نرود ؛
پذیرش و ابرازِ درد ، تو را قوی تر می کند !

 

 

مراقب آدمهای "آرام" زندگیتان باشید،

 آنهایی که "گوش" میدهند،
 دیرتر "غمگین" میشوند،
 "سخت عصبانی" میشوند،
زود " می بخشند " ،
 طولانی "دوستتان" دارند،
 "مهربانی" را بلدند،"حواسشان" به شماست، .
 "درد" را به "جان" میگیرند تا شما را "نرنجانند"،.
 آنها همانهایی هستند که اگر "دلشان بشکند"!

فقط آرام ته نشین میشوند
وبرای همیشه کمرنگ میشوند.

گاهی نباش. خودت را بردار و کمی دورتر از قافله بایست. وجودت را از همه ی آدم های اطرافت دریغ کن ببین چه کسی نبودنت را حس می کند؟! چه کسی حواسش به حال و احوالات توست؟! سکوت کن و منتظر بمان. و ببین کدام آدمِ با معرفتی برایِ پیدا کردنِ تو، پس کوچه های تنهایی ات را زیر و رو می کند؟ کدامشان نگرانت می شود! و اصلا چه کسی، برای نگه داشتن تو. به خودش زحمت می دهد؟ اگر نبودی و دیدی. آب از آب روزمرگی هایشان تکان نخورد، تعجب نکن! رسم آدم ها همین است.

خودت را رها کن، ذهنت را، روانت را، خاطراتت را. خالی کن خودت را از فکر روزهای آسان یا سختی که پیش رو داری، چالش‌های جدیدی که با آن‌ها مواجهی، آزمون‌های ساده یا پیچیده‌ای که داری و تمام نگرانی‌های ریز و درشتی که در صندوقچه‌ی افکارت تلنبار کرده‌ای. رها باش از دغدغه‌ی اتفاقات تلخی که هنوز نیفتاده‌اند و به احتمال زیاد، هرگز هم نخواهند افتاد. بالآخره روزهای سخت هم می‌گذرند، چالش‌ها را پشت سر می‌گذاری، آزمون‌ها به نتیجه‌های متوسط یا مطلوب می‌رسند و فقط این

وقتی خودم را به‌قدر کافی دوست داشتم؛ شروع کردم به ترک کردن چیزهایی که سالم نبودند. یعنی آدم‌ها، مشاغل و عادات و اعتقاداتی که مرا کوچک و حقیر نگه می‌داشت کنار گذاشتم. قبلا فکر می‌کردم این‌ کار به معنی وفادار نبودن است، ولی در واقع این به معنای وفاداری به خویشتن است .

آدمها همديگر را پيدا ميكنند از فاصله هاي دور از ته نسبت هاي نداشته انگار جايي نوشته بود كه اينها بايد كنار هم باشند !! ميشوند همدم ،ميشوند دوست ،ميشوند رفيق اصلأ ميشوند جان شيرين !! درست مينشينند روي تاقچه دل هم حرفهايشان يك جور عجيب دل نشين هست . دل براي خند هايشان ضعف ميرود . اصلأ بودنشان شيرين است . وقتي هم كه نيستند ، هي همديگر را مرور ميكنند و مدام گوش به زنگ آمدنش هستند.

خودتان باشید ‌نه فتوکپی و رونوشتِ همدیگر ! خودتان را از روی دستِ دیگران ننویسید ! باور کنید چیزی که هستید ، بهترین حالتی است که می توانید باشید ! بعضی ها ، ساکتشان دلنشین است ، بعضی ها پرحرفشان ! بعضی ها ، باچشم و موی سیاه ، زیبا هستند ، بعضی ها با چشمان رنگی و موی بلوند ! بعضی ها ، با شیطنت دل می برند ، بعضی با نجابت . جذابیتِ هرکس منحصر به خودش است ! باورکنید رفتار و خصوصیاتِ تقلید شده و مصنوعی ، شخصیتتان را خراب می کند .

عطر يك مايع خطرناك است. توى شيشه هاى فانتزى خوش رنگ فقط يك كار ميكند، گولت ميزند. عطر ها حتى از سيانور و مرگ موش و آب و آهك خطرناك ترند. كافيست يك بار توى يك خاطره مشترك آنرا به گردنت پاشيده باشى. و روز ديگرى جايى كه اصلا توان يادآورى خاطراتت را ندارى دوباره چند قطره اش زير بينى ات بپيچد ، تو را درست پرتاب ميكند وسط آن خاطره مشترك لعنتى. من تازگى ها وقتى كسى را توى عطر ى ميبينم كه در به در دنبال عطر با ماندگارى بالاتر است باورم نميشود.

دوران ابتدایی عاشق یک کوله ی پارچه ای شدم که روی دوش یکی از بچه های مدرسه دیده بودم، برای رسیدن به آن، کیفی که داشتم را به عمد پاره کردم. حالاشرایط رسیدن به رؤیایی که داشتم فراهم بود. به بابا اصرارکردم و بابا کوله رابرایم . خیلی خوشحال بودم، وسایلم را مرتب داخلش چیدم وثانیه ها راشمردم تاصبح شود وکوله ی دوست داشتنی ام را بردارم وخرامان وشاد به مدرسه بروم. از شدت ذوقی که داشتم، فکرمیکردم به محض ورودم به مدرسه، حواس ها متمرکزبه من وکیف جدیدم خواهدشد وتمام

زن چنان بزرگ است که اشرف موجودات خــداست تا حدی که یک گـل او را راضی می کند و یک کلمه، او را به کشتن می دهد زن در کودکی درهای برکت را به روی "پدرش" می گشاید در جوانی دین "شوهرش" را کامل می کند و هنگامی که مادر می شود "بهشت" زیر پای اوست "قدرش" را بـدانیم.???????? @soniya.yaghobi