عشق فقط می بخشد. عشق تجارت نیست
بنابراین اصلا حساب سود و زیانی در میان نیست.
عشق از بخشش لذت می برد. درست همانطور که گلها از عطر افشانی لذت می برند.
چرا باید در هراس باشند؟ تو چرا باید در هراس باشی؟
به خاطر داشته باش: ترس و عشق هرگز با هم نیستند؛ نمی توانند با هم باشند.
هیچ همزیستی یی ممکن نیست.
ترس درست نقطه مقابل عشق است.
اگر سهمتان نیست اگر اندازه هم نیستید
اگر به هر دری می زنید و به رویتان باز نمی شود
اگر برای به دست آوردنش هر کاری کردید
و حتی گامی به سویتان برنداشت
خیلی آرام بکشید کنار! قبل از این که همه تان به تاراج رود!
خودتان را بیش از این خرج نکنید باور کنید غرور انسان مهم تر از هر چیزی ست برگردید
به خودتان برای خودتان دل بسوزانید و برگردید
به حال خوب گذشته برگردید به خنده های بی بهانه قبل!
باور کنید هیچ حسی بدتر از دلتنگ شدن برای خود گذشته تان نیست.
I hope you find a love but more importantly i hope you’re strong
enough to walk away from what love isn’t.
امیدوارم عشق رو پیداکنی، ولی مهمتر از اون امیدوارم به قدر کافی قوی باشی که از چیزی که عشق نیس، دور شی.
.
.
.
One of the happiest moment in life is when
you find the courage to let go of what you can not change.
یکی از شادترین لحظههای زندگی زمانی است که تو شجاعت این را پیدا میکنی که چیزی که نمیتونی تغییر بدی را رها کنی.
.
.
There’s a japanese legend that says your present face
is the face of the one you loved most in your past life,
it’s just a myth but I think it’s beautiful.
یه افسانه ژاپنی میگه چهره حال حاضر شما چهرهی کسی بوده که در زندگی قبلیتون بیشتر از همه دوستش داشتید، درسته که افسانهاس ولی بنظرم زیباست.
.
.
.
Life is a slumber of which love is the dream, and you will have lived if you have loved.
زندگی یک خواب کوتاه، که عشق رویاشه، و تو اگه عاشق باشی، زندگی کردی.
چه اشکالی دارد گاهی اعتراف کنیم که کم آورده ایم ؟!
که حالمان خوب نیست !
از درد هایمان حرف بزنیم و زخم هایمان را پنهان نکنیم !
م کنیم و دنبالِ التیام باشیم !
سدهایِ بزرگ ، یک دریچه ی تخلیه ی اضطراری دارند ،
هر زمان ، فشارِ داخلِ سد زیاد شد ، یا درصدِ گِل و لایِ آب ، بالا رفت ؛ دریچه ی خروجِ اضطراری را باز می کنند تا با تخلیه ی موادِ زائد ، سد ، دوباره زلال و آرام شود .
آدم ها هم نیاز دارند گاهی ، جایی از مسیرِ زندگیِ شان توقف کنند ، درد و فشارِ روانشان را بیرون بریزند و به آرامش برسند .
انکار ، انسان را ضعیف تر ، و روح و روان را ، زخمی تر می کند !
گاهی لازم است ضعف و غصه هایت را اِقرار کنی ،
به آرامش برسی و ، مصمم تر از همیشه ، مسیرِ خوشبختی ات را با خیالِ راحت و آسوده ، طی کنی .
برایِ قوی ماندن ، لازم است گاهی هم ضعیف باشی !
یادت نرود ؛
پذیرش و ابرازِ درد ، تو را قوی تر می کند !
مراقب آدمهای "آرام" زندگیتان باشید،
آنهایی که "گوش" میدهند،
دیرتر "غمگین" میشوند،
"سخت عصبانی" میشوند،
زود " می بخشند " ،
طولانی "دوستتان" دارند،
"مهربانی" را بلدند،"حواسشان" به شماست، .
"درد" را به "جان" میگیرند تا شما را "نرنجانند"،.
آنها همانهایی هستند که اگر "دلشان بشکند"!
فقط آرام ته نشین میشوند
وبرای همیشه کمرنگ میشوند.
درباره این سایت